امروز اشک هم بر دلم مرحم نیست ...امروز صبر هم با دلم همدم نیست

خندیدم نخندیدی ... گریه کردم٬ نفهمیدی ... از عشق گفتم ٬ آرام نشدی ... نگاهت کردم٬ بیشتر بیقرار شدی...پرسیدم٬ لب نگشودی ... تحفه فرستادم٬ باب دلت نبود ...

نمیدانم چه کنم ؟

امروز یاد تو فقط ٬آرام جان بر من میدهد... امروز نوشتن برای تو آرامم می کند ...

صبر ٬ سکوت و تحمل همچو زنجیری بر دلم آویزه است٬ همچون وزنه سنگینی که تمام توانش را گرفته...

سینه ام سنگین از جای خالیت...فکرهم در التهاب همراهیت ...

ولی افسوس که نمی پسندی همراهیم را ٬ نمی خواهی همدردی ام را ...

چشم هم بس که بر درب خانه عشقت مانده کم سو شده ...

تمام این ها را تحمل می کنم ، چون تو را دوست دارم ... چون عشقم را دوست دارم ... چون به آرامی دوستت دارم ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: